≡ نمایشگاه گروهی «برزخ» | چوب.فلز.سرامیک.شیشه ≡
≡ هنرمندان
■ فریبا مولازاده | نگینه فرهنگ دوست | هیاس حسینی | یاسر یامی | حمید سیادت | امیر نصیری | مهرنوش پناهیان | سام ساعی | حسن رحمانی ■
≡ بازدید: ۲۴ تا ۳۰ آذر ≡
■ محل برگزاری: تهران | خیابان ولی عصر | بالاتر از تقاطع فاطمی | وچه افتخاری نیا | پلاک ۶۵ | گالری طلوع ■
≡ بیانیه نمایشگاه
«آیا دستساختههای هنرمندانه (Craft) بیش از آنکه محصول ذهنهای پویا باشند، ساخته مهارت و استادی دستهای پرتوان هستند؟ آیا آثاری هستند برآمده از فرآیند فیزیکی تا برگرفته از جهان ایدههای انتزاعی؟ باید گفت که پاسخ این پرسشها مطلق نیست و بستگی به شیوه مواجهه ما با این موضوع دارد.
ما در زمانهای به سر میبریم که با توجه به فراگیر بودن فناوریهای روزمره و گرایش بیحد مردم به مصرف و متأثر بودن جامعه از رسانهها و تبلیغات باید به دنبال راهکار متفاوتی برای ادراک پدیدهها باشیم؛ اگر تمایل داریم چیزی بیشتر از آنچه نمایش داده میشود ببینیم.
جدال بیپایان هنرهای حوزه تجسمی بر حقانیت هر یک پس از ظهور مدرنیسم و ارائه مدلها و نظریههای گوناگون در روشها و شیوههای بیان و نگریستن و مسائلی مانند جهانی شدن، آلودگی سیاره زمین و نابسامانیهای حاصل از آن بر حوزههای فرهنگی، منطقهای و بومی، دستساختههای هنرمندانه را به موضوعی مجادله برانگیز و پویا بدل ساخته است که از منظر برخی تنها محصولات و صنایعدستی هستند و در نظر گروهی دیگر امکان تحقق یافتن افقهای تازه برای رشد عواطف بشری. فارغ از اینکه چگونه به این موضوع نگاه میکنیم باید مفاهیمی انسانی همچون ساختن، روش، روند پدیدآوری و گسترش مرزهای احساس و ادراک را جز مضامینی قلمداد کنیم که متأثر از فرآیند «دستساز» بودن هستند.
امروزه شیوه مواجهه با مسئله «ماده» و «سیال بودن ذهن» آن چیزی است که میتواند ما را از دیگران متمایز کند؛ اما این وجوه تمایز جهتگیری فخرفروشانه ندارد. بلکه هدفش در دسترس قرار دادن امکان چالش با آن چیزهایی است که عمداً یا سهواً نادیده انگاشته شدهاند. باز کردن دریچههای بیشتری برای تنفس و ادراک و ایجاد شوق گفتوگو پیرامون ساختن و پدید آوردن. فاصله گرفتن از جریان «سرگرمی هنر»، شگفتآور بودن، محبوب بودن و سودمند قلمداد شدن. در مقابل این دیدگاه شفافسازی در پیرامون «روند پدیدآوری» و «اندیشه پدیدآورنده» و اهمیت آن همان چیزی است که در پیاش هستیم.»